Juz nie ma
Na dnie nadziei
okruchy serca
słów echa...
Łyczek kawy
w pośpiechu parząc
blade usta
czerwony kubek
dłonie rozgrzewa
i w wierszach zaklęte
niezrozumiałe
uczuć westchnienia
opuszonych myśli
cienie złudne
na dnie nadziei
bo przecież ciebie
ciebie już nie ma...
autor
Dunia
Dodano: 2007-12-22 19:44:12
Ten wiersz przeczytano 601 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Trudno się pozbierać, dojść do siebie, kiedy kogoś
nagle zabraknie... Gdy wokół tak pusto, ciężko zacząć
cokolwiek od nowa... Tylko czas potrafi to wszystko
naprawić...
Prawdziwe słowa, poskładane w coś pięknego, prostego i
nadzwyczaj wymownego. Taki powinien właśnie być
wiersz. Brawo +
Smutny uczuciowy piękny wiersz napisany z wyczuciem i
uczuciem bardzo dobry.
Smutny, prawdziwy i piękny. ;)
Smutny,ale piękny wiersz