Kadzidełko prawdy
Los dał mi tak wiele,
żądam jeszcze więcej.
Choć dostrzegam światełko,
gaszę łapiąc w ręce.
Patrze w twoje oczy,
widzę świat zaklęty.
Gubię się w otchłani,
ramion mi potrzeba.
Twój dotyk jak powiew,
wiatru ożywczego.
Zapach twój jak kropla,
perfum najpiękniejszych.
Ratuj mnie miłości,
ratuj zapomnienie.
Pragnę twoich dłoni,
ust słodkich jak miód.
Twego przytulenia,
słów tak dla mnie dobrych.
Kadzidełko prawdy,
dym upojnej miłości.
Niech wreszcie w moim sercu,
na zawsze zagości.
autor
Ataga Aleib
Dodano: 2009-03-20 10:49:10
Ten wiersz przeczytano 412 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Kadzidełko prawdy-czy jest takie .
Jest w wierszu uczucie, ale to troszkę za mało. Trzeba
popracować nad formą i ciekawszym przekazem. Na
zachętę zostawiam plus.
Wiersz jest lekki, romantyczny i po prostu uroczy.
Oby tylko ten dym z kadzidełka nie był duszący. Fajny,
lekki wiersz o miłości.