Kardio-logicznie
Światło zastygłe ożywię raz jeszcze,
blaskiem fotonów opadnę jak deszczem,
w oczach przechowam tęczowym obrazem
w barwach miłości, niezwykłym witrażem.
W oddechu galaktyk, słońc zagubionych,
równych wołaniem do łez twoich słonych,
mknące na oślep odnajdę marzenia,
nadzieję wyzwolę z niemocy, z cienia.
Byś pośród majowych konwalii i bzów,
na wietrze spełnienia płynęła do wód,
gdzie dotyk wyśniony ukoi dłonie,
gdzie serca stęsknione rozniecą płomień.
Niepewność jednak - rozterka mną targa
i w duszy kwili jak żal, czy jak skarga,
bo w snach widzę oczy w spojrzeniu obce,
...wiem, że nie sługa, ni balon na
wstążce.
autor
Rymetius
Dodano: 2010-05-23 10:42:16
Ten wiersz przeczytano 966 razy
Oddanych głosów: 34
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (22)
dobry technicznie, świetny treściwo, bardzo mi się
podoba, trafny tytuł, bez zastrzeżeń, tylko pochwały
jak zwykle nie żluje ze zajrzałam do ciebie . Ładny.
logicznie prosto do serca...ciekawy tytuł i wiersz
Kardiologicznie? Cóż tu kardiolog ma do roboty? amor
ugodził i stąd te tęsknoty. Szkopuł tkwi jednak w
strugach łez z nieba, potop na ziemi, zatrzymać
trzeba, a tu gdzieś strzała tonie głęboko i serce
rani, rani też oko, kto ponurkuje za ową strzałą?
Nikt. Śmiałków dziś mało.
Bardzo logicznie :)..poprawnie napisane do
5-6..Troszeczkę "oczy w spojrzeniu obce.."
zastanowiły..czy aby nie dałoby się lepiej..Hmm.. M.
serce nie sługa ... dobry wiersz ... pozdrawiam
Ładne chociaż nie rozumiem kardiologii.