Kardio-logicznie
Światło zastygłe ożywię raz jeszcze,
blaskiem fotonów opadnę jak deszczem,
w oczach przechowam tęczowym obrazem
w barwach miłości, niezwykłym witrażem.
W oddechu galaktyk, słońc zagubionych,
równych wołaniem do łez twoich słonych,
mknące na oślep odnajdę marzenia,
nadzieję wyzwolę z niemocy, z cienia.
Byś pośród majowych konwalii i bzów,
na wietrze spełnienia płynęła do wód,
gdzie dotyk wyśniony ukoi dłonie,
gdzie serca stęsknione rozniecą płomień.
Niepewność jednak - rozterka mną targa
i w duszy kwili jak żal, czy jak skarga,
bo w snach widzę oczy w spojrzeniu obce,
...wiem, że nie sługa, ni balon na
wstążce.
Komentarze (22)
I znowuż bezpretensjonalnie (czytaj: naturalnie, z
autentycznością i lekkością wypowiedzi).
Zaintrygował mnie sam tytuł :) czy w sercowych
sprawach dopatrzymy się logiki? Fajna zabawa słowem -
a i wiersz jak najbardziej. Oczywiście nie pomoże
wstążka a nawet i lasso na nic się nie zda. Pozdrawiam
Serce z logiką wspólnego ma niewiele, idzie na pasku
miłości jak ciele. Wiersz OK! Pozdro...
próba innego podejście do tematu: miłość, bardzo
udana, najbardziej podoba się trzecia strofa
Pierwsze dwie strofy - spektakularne piękno!
Trzecia zdziwiła mnie; innością tematu (nawet trochę
zniesmaczyła - po takim lemowskim opisie), ostatnia
jest niczym twarde lądowanie, po cudownej podróży
kosmicznej, jaką nam zgotowałeś...
A miało być tak pięknie...
Wyobraźnia, taka jak Twoja to, dar od Boga. Ciekawe
skojarzenia.
serce nie sługa ... wiele zniesie, wiele da..
Niesamowite trzy zwrotki, przyprawiające o zawrót
głowy namiętność, marzenia, nadzieja na miłość.
I budząca się niepewność w czwartej, bo serce nie
sługa, ni balon na wstążce. Podoba mi się i treść
wiersza i warsztat. Pozdrawiam:)
do miłości zmusić nie można ,ale za bardzo wierzyć w
sny tez nie warto :)fajny tytuł
treść wiersza przepojona nadzieją marzeniami
obawami na tle ukojenia myśli nauk
można treść odczytywać na rózne sposoby
i staje się rzeczywistym odzwierciedleniem
zdarzeń myśla Autora
pozdrawiam
" Świetnie :) A to najbardziej : "Byś pośród majowych
konwalii i bzów,
na wietrze spełnienia płynęła do wód,
gdzie dotyk wyśniony ukoi dłonie,
gdzie serca stęsknione rozniecą płomień.
".
sny, marzenia, palpitacja serca, drżenie rąk w
niepokoju... nadchodzi miłość ;-)
ponadczasowy wiersz, a tytuł trafny:)
zdroworozsądkowo z dystansu ale urokliwie odwaga w
uczuciu jest ważna gdy nadzieja jakaś jest Piękny
wymowny wiersz :)
Enigmatycznie i w tempie o miłości,dobry warsztat.