Kasztan Popiołek i Wiosna

Kasztan Popiołek i Wiosna
 
Część III
 
Przyświeca księżyc srebrzystym kołem,
a w łóżku śpi już Kasztan Popiołek.
Zasnął zmęczony, bo wcześnie rano
zbudził go głośny klekot bocianów.
 
- Co się tam dzieje?! - krzyknął Kasztanek,
takie hałasy i to nad ranem?
Wyszedł przed chatkę zaciekawiony,
a tu go wita wietrzyk szalony.
 
- Witaj, Kasztanku, jestem tu nowy,
zwą mnie wiosennym wiatrem marcowym.
Bardzo przepraszam za zamieszanie,
ale uwielbiam szybkie latanie.
 
I fiuu... wysoko poleciał w chmury,
a potem na dół i znów do góry!
Szalał nad lasem, polem i łąką,
aż go przegnało wstające słonko.
 
- No no, powiedział mały Kasztanek,
mamy wiosenny pierwszy poranek.
Są już bociany, ciepłe powietrze.
To koniec zimy, hurra, nareszcie!
 
Więc się natychmiast wziął za sprzątanie,
grabił ogródek, zamiótł mieszkanie.
Pracy miał sporo i długo sprzątał,
dopóki czystość nie lśniła w kątach.
 
Do szafy schował ciepłe ubranko,
na siebie włożył wiosenne wdzianko.
Białą koszulę, zielone spodnie,
w których to zawsze czuł się wygodnie.
 
- Witam cię trzmielu! Powiedz jak spałeś,
czy w dobrym zdrowiu przezimowałeś?
- Tak, oczywiście, bardzo dziękuję,
do zapylania już się szykuję.
 
- Hej, wiewióreczko i ty skowronku,
czy u was także wszystko w porządku?!
- Ma się rozumieć, odpowiedzieli,
Jesteśmy bardzo zadowoleni.
 
- Jak się czujecie, głośne klekoty?
Widzę, że macie mnóstwo roboty,
- Kle, kle, musimy naprawić gniazdo,
bo w czasie burzy z dachu nam spadło.
 
- Ahoj, żurawie! Macha do góry,
niechaj wam wietrzyk przepędza chmury.
Miło was widzieć po długim czasie,
lądujcie śmiało w polu za lasem.
 
Kiedy wieczorem zaszło słoneczko,
wskoczył Kasztanek w swoje łóżeczko.
Księżyc przyświeca srebrzystym kołem;
cii... nic nie mówcie, niech śpi Popiołek.

Arkadiusz Łakomiak

autor

PanMiś

Napisany: 2016-06-17 Dodano: 2016-10-12 12:58:35

Ten wiersz przeczytano 1739 razy

Oddanych głosów: 45

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie