Kasztanowy teatrzyk

Twoje oczy :) Dziękuję :))

Piękna jesień u Ciebie:))

Dziękuję Gminnemu :)) Pozdrawiam również z uśmiechem

Masz Piękna rację. Powidoki. Dziś całą sprawę
załatwiają Bajecki. Ale coś dla odmiany ci będzie
budowało zamiłowania artystyczne a nie tylko ogłupiało
zawsze jest mile widziane. Pozdrawiam z plusem i
uśmiechem gminnym oczywiście:)))

Witam serdecznie kolejnych gości i dziękuję za
odwiedziny...ślę moc serdeczności w Waszą stronę Kika
:))
Szakalu :)) ale komentarz wow! :)))
amarok :))) odszukaj berecik, bo zima idzie
hahaha...:))) rozbawiłeś do łez...:))

Jovi, z wrażenia zgubiłem beret:)
Nie ma to jak pogoda ducha, a tej u Ciebie nie
brakuje.
Serdeczne:)
PS
Czekam na kolejną część:)

Joviska
Napiszę tak
Wzruszyłaś mnie prostotą wiersza i przypomniałaś mi
dziecięce lata
uwielbiałem robić takie ludziki będąc dzieckiem
Mało tego , pamiętam , że siostrzeńców zaraziłem
robieniem ludzików z kasztanów
Nawet teraz gdy widzą leżące kasztany na poboczu lub
na chodniku
Pamiętają , że wujek zbierał z nimi kasztany
Ktoś powie że to prostackie , lub wieśniackie
Ale dzięki temu moi siostrzeńcy przyswoili pewne
wartości
I nawet teraz choć nie robią ludzików
To zbierają kasztany i zawożą ze mną do piwnicy w
lesie
Po to by było czym nakarmić choćby dziki w zimie
Pozdrawiam cieplutko

Piękny wiersz
Pozdrawiam serdecznie

Bodeczku dziękuję za miłe słowa, które wywołują
uśmiech :)) Ślę moc serdeczności :))

Ulu,

Utworów lekkości
można pozazdrościć. :)
Piszesz zgrabnie (i rysujesz),
czytam... serce się raduje!

Pozdrawiam serdecznie:)

Oczywiście masz rację.

Andree myślę, że wszystko zależy od rodziców lub
nauczycieli :)) Dziękuję za refleksję i pozdrawiam
serdecznie :))

Ciekaw jestem,czy obecnie dzieciaki bawią się tak,jak
w Twoim wierszyku,jeśli mają do dyspozycji smartfony i
tym podobne sprzęty?

Pozdrowionka.

Dziękuję Moli z ciepłym uśmiechem :) Pozdrówka! :)

Witaj,

lekki jak jesienny słoneczny dzień.
Uroczy w swojej prostocie...

Uśmiech i pozdrowienia /+/.