Kawka z rana
Do pionu stawia mnie
wypita z rana kawka
kochana.
Przywraca chęć do życia,
do uśmiechu radosnego.
Myśli porządkuje do
myślenia logicznego.
Do działania dopinguje.
W lustrze widzę twarz
uśmiechniętą, radosną.
Wystarczyła mała filiżanka
kawy, a w zachowaniu
zaistniały wspaniałe zmiany.
Niech cały dzień przetrwa
ta miła atmosfera i przeniknie
do otoczenia.
Komentarze (17)
Mam za sobą wypitą kawę i lekturę wiersza. Gdyby nieco
ująć, coś dodać opinia byłaby szersza.
Twórczego dnia życzę. Pozdrawiam.
Smaczny ten wiersz o kawie, pozdrawiam ;]