A kiedy,,,
Kwidzyn, 29.02.2016r
A kiedy zgaśnie słońce
wraz z ludzką nadzieją,
serca pokryją się lodem,
marzenia zardzewieją.
Nic nie będzie jak dawniej,
pozory- barwne motyle,
wzbiją się wysoko,
ciesząc oko przez chwilę.
Kto ten los zgotował?
Skąd te plany, zamysły,
aby zniszczyć, zniweczyć
to co budowali wszyscy..
autor
wiki20
Dodano: 2016-02-29 20:48:42
Ten wiersz przeczytano 2943 razy
Oddanych głosów: 36
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (41)
świetny, refleksyjny i emocjonalny wiersz z
dedykacją:) pozdrawiam serdecznie
Witaj Virginio, wiara z nadzieją i miłością są życia
motorem.
Pan Bóg obdarował człowieka rozumem i wolną wolą i
widać, że nie zawsze człowiek potrafi skorzystać z
tego cennego daru. Spieprzy życie i sobie i innym!
Dziękuję Miła virginio20, że zajrzałaś na mój profil.
Relaksującej nocki, pozdrawiam:-)!
refleksja i smutne wersy
niestety absurd jest także wpisany w nasze życie
pozdrawiam
Ładny wiersz. Smutna refleksja. Pozdrawiam.
Smutna refleksja...
Pozdrawiam :-)
niestety - to tylko rzeczywistość
ładny wiersz
pozdrawiam milutko
Smutna rzeczywistość pozdr
Bardzo dobry wiersz:)
Prawda jest czasami absurdalna. Wiele absurdu w naszym
życiu. Dobry przekaz :) Pozdrawiam.
ręce opadają jak się człowiek o to osobiście ,,
otrze''. pozdrawiam.
Bardzo dobry wiersz
smutna prawda
Pozdrawiam Virginio
Czuje się bezsilność w Twym wierszu. Pozory - barwne
motyle - trzeba przecież upiększyć słuszność
decyzji...
Pozdrawiam
Niektórych decyzji nie da się zrozumieć.
Komuna zbudowała .. nowa władza zniszczyła .. a
przecież oni wszyscy.. tak jak my wychowani i
wykształceni byliśmy za komuny i nauka była za darmo
.. i praca była .. w dziś człowiek szuka pracy.. a nie
praca jego ..