Kiedy Ty nie wrócisz...

Odkąd wyjechałeś mój życie jest niczym.
Jest nicością, która się nie zmieni, póki Ty nie wrócisz.
Brakuje mi Ciebie, jak ptaku szybowania w chmurach.
Brakuje mi Ciebie jak dziecku obiadu.
Brakuje mi Ciebie, jak zwierzętom wolności, które są uwięzione w klatce.
Pragnę abyś tu był.
Abyś zmienił moje życie w barwy tęczy.
Aby na mojej twarzy nie pojawiały się znowu smutek i łzy, które są moją codziennością.
Jednak się przyzwyczaiłam, że jak przychodzi wieczór,
Gubię się w moich marzeniach pięknych, które niestety mogą się nie spełnić.
Gubię się, tonę w morzu łez, które są słone, które przemierzają centymetry mojego ciała.
Tonę w nicości, w szarości.
Nie zauważam słońca blasku, kolorów liści.
Widzę jedynie moją śmierć, która przyjdzie po mnie, jeśli Ty nie wrócisz...

autor

Paola

Napisany: 2004-10-14 Dodano: 2004-10-14 18:43:47

Ten wiersz przeczytano 459 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie