kiedyś to było
"uśmiechem można wiele - zatrzymać się i patrzeć. pogardą można wiele - zatrzymać się i leżeć"
beza w sosie nieba
tulipany co stóp dostały
ptaszek co trele bez fałszu gra
człowiek który bohaterem się staje
a wszystko to sercem zdobyte
nikczemnie "godność ludzka"
równa larwy lub jajeczka
Jeden cel
jeden mrok
jeden ziąb
jeden dysonans
miłość kolejny krok aby zapełnić
ponad pogodową podróżniczką
tułaczkę - niechęć
Wszystko jest inne , nie można zbudować tej samej relacji , tej samej wieży albo tego samego baru , musi być odmienność. Przestańmy się między człowiekiem dotykać złym słowem - czynem - g
autor
Skromny.
Dodano: 2023-03-09 01:36:24
Ten wiersz przeczytano 670 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Z podobaniem dla refleksji
Pozdrawiam
Ciekawy refleksyjny wiersz :)
Pozdrawiam
Refleksyjny i ciekawy wiersz. Przystanęłam w
zamyśleniu.
Pozdrawiam serdecznie.
ciekawa refleksja i celny dopisek.
Ciekawa, refleksyjna melancholia wraz z końcowym
wpisem skłania do głębokich przemyśleń, pozdrawiam
serdecznie.
Historia kręci się w kółko.
Ten końcowy apel w przypisie dobry.
Czy było lepiej kiedyś- nie sądzę.
Też istniały wojny, istniało zło.