Kłos
Przyjęła święta ziemia
Ziarno z którego kłos
Otrzymał dar istnienia
Dojrzały na nizinach
Wśród bogactw naturalnych
Z przesytu się uginał
Czasem deszczu spłukany
O skały potargany
Ciągle patrzy sercem
autor
suzzi
Dodano: 2010-11-14 14:49:50
Ten wiersz przeczytano 1231 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
Ładnie napisane.
Najważniejsze jest właśnie to aby patrzeć sercem .Miło
było przeczytać. Pozdrawiam:)
i tak niech pozostanie....patrz oczami
duszy...pozdrawiam
Bardzo mało napisane, ale znaczenie bardzo wielkie i
do tego masz rację że sercem można
widzieć...powodzenia
"Ciągle patrzy sercem":))
y"Ciągle patrzy sercem" bardzo ładne metafora :-)
Ciekawa refleksja nad życiem.Pozdrawiam:)
Ladny i madry wiersz :)
Tyle mądrości jest w wierszu, tylko jeden wers nie
bardzo przychylny "Spłukany czasu deszczem" =
inwersja, a po co? Czy w ogóle jest deszcz czasu i
deszcz nieczasu? Jest natomiast czas deszczu i czas
suszy. Więc?? Chyba suzzi coś z tym zrobisz, a tak
to wymowny w treści.
Najważniejsze....patrzeć sercem :) Niech to nam
zostanie...
czytam wiersz i widzę w tych strofach człowieka -
wiosnę, lato i jesień jego życia - wspaniały wiersz
-pozdrawiam
pod wrażeniem mądrości i
wrażliwości,zostaję...pozdrawiam
Twój wiersz jest jak:..."Ziarno z którego kłos
Otrzymał dar istnienia"... Gratuluję!+
Ziemia przytuli każde ziarno. Co rzucisz do niej pewną
ręką. Chyba że jest też ziemią marną. Bo dla owocu
jest to męka. To tak jak z wierszem, gdy pisanie. Nie
jest dla ciebie sensem życia.A stać cię tylko na
skrobanie. W ciemnym pokoju i w ukryciu.