Kochanie
Trwoga biegnie wraz z czasem za nami,
Wczoraj razem, dziś zupełnie sami,
Czemu tak wyszło?Jednakowe pytanie,
Lecz każde z nas odpowie inne zdanie,
Jeden osądzi drugiego, drugi pierwszego,
Lecz nic nie wyniknie z gadania takiego,
Co zrobić teraz? Żyć dalej nam trzeba?
Ale jak żyć gdy żyć się odechciewa?
Myślę co robisz w każdej mej minucie,
Dalej trwa we mnie to stare uczucie,
Lecz nie umiem zadzwonić ani napisać,
A chciałbym każdy mój dzień Ci opisać,
Serce Cię kocha lecz działać nie
pozwala,
Samo siebie przez to ślepo rozwala,
Sił już mu brak, lecz czeka na Ciebie,
Dalej nie chcę pogrzebać siebie,
Czeka cały czas choć na jeden gest,
Napisz wreszcie i skończmy ten test.
Komentarze (3)
No mnie ten wiersz poruszył ,może i przeczyta ten co
ma ,czasem sami przyczyniami sie do tego potem
powstaje żal ale durna duma nie pozwala na
wyciągnięcie ręki .
Wzruszający wiersz, budzący skrajne uczucia.
Pozdrawiam +
duma i gniew rozdziela ktoś musi wyciągnąć rękę Wiersz
wzruszający budzi refleksję że szczęście ginie przez
oddzielenie Dobry+