Kolacja z Bogiem

klęczę u Twoich stóp, Panie
całkiem naga
( nie wstydzę się przy Tobie tej swojej nagości)
nie zjadłam jeszcze jabłka, Panie
nagość jest pięknem wyrzeźbionym Twoją dłonią
dłonią najgenialniejszego rzeźbiarza
( naprawdę nie wstydzę się tej nagości)
patrzę na Ciebie, Panie
a Ty uśmiechasz się ciepło
i dotykasz mego ciała jak nikt inny tego nie potrafi najlepiej
( przyjemnie Ci dotykać tej nagości)
jem z Twojej ręki, Panie
słodkie winogrona najsłodsze jakie mogą być na ziemi
bo wyhodowane przez Ciebie
( zapal świece Panie, ja naprawdę nie wstydzę się swojej nagości)
uwielbiam jeść z Tobą kolację a zwłaszcza kiedy jestem naga
bo wtedy wiesz, że jeszcze nie popełniłam grzechu
klęczę u Twoich stóp, Panie
całkiem naga
( nie wstydzę się przy Tobie tej swojej nagości)
lecz gdy nastanie ranek
owoc z drzewa zniknie i przy Twoim pierwszym spojrzeniu
zawstydzę się, Panie
( i już potem będę wstydzić się tej nagości
do następnej kolacji
z kiścią winogron i bez świec)

autor

ariad

Dodano: 2006-10-17 12:23:53

Ten wiersz przeczytano 475 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Biały Klimat Ciepły Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie