Kolęda

Już pola nieśmiało okrywa śnieg
Czym koniec roku wróży
A życia naszego bystry bieg
Mknie do kresu swej podróży

Ty kolejny raz ozdobisz choinkę swą
Łańcuchem kolorowych świateł
I oddasz pokłon pięknym dniom
Które minęły, jak noc świętojańska latem

A potem zasiądziesz przy stole
Na którym biały opłatek leży
Łamiąc się nim, oddalisz swą niedole
Serce wypełni chwila, radosnej wieczerzy

Cichą kolędę też zanucisz
Wpatrzona w gwiazdkę, co na gałązce lśni
Swe oczy być może nią zasmucisz
Chwilą wspomnień, mijających dni

Lecz, po tej chwili wzruszenia
Głośniej zaśpiewasz swą kolędę
I w dal pobiegną Twe życzenia
Że i ja, słyszeć je będę

Niech Twe życzenia do mnie dolecą
I wspólnie ten opłatek przełamią
Kolejną gwiazdkę razem zaświecą
A nasze dłonie, do siebie się garną

Kłaniam się Wam najcieplejszymi życzeniami świątecznymi Los

autor

Los

Napisany: 2005-12-24 Dodano: 2006-12-23 00:04:22

Ten wiersz przeczytano 1053 razy

Oddanych głosów: 37

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Święta

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie