Koleje losu
W starym parku, pod starym drzewem
Siedzę cicho, na starej ławeczce
Wspominając mą starą przeszłość.
Stare myśli mam – choć ich nie chcę.
Starej prawdy zapomnieć nie umiem,
Starych błędów i starych potyczek.
Wszystko to stare jest i głupie.
Tak jak całe to stare życie...
autor
Finesa
Dodano: 2019-02-06 00:52:16
Ten wiersz przeczytano 849 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
starość, wydawałoby się, że takie zwykłe słowo, a i le
niesie za sobą implikacji
starzy ludzie opowiedzą nam dawne historie swoje
zdobycze i glorie
Trzeba otworzyć się też na nowe ;-)
Pozdrawiam.
Najwyraźniej peelka jest w tym wierszu nastawiona na
nie. Miłego dnia:)
Ja nie naleze do mlodzikow, wiec sie wypowiem: stary,
to jest ktos/cos dojrzaly/lego i to bardzo.
Pozytyw i tyle. Serdecznosci :)
gdy ocena taka niska twego życia to masz duszę
młodzieniaszka co krytyką ciska pozdrawiam