Kolejny raz....
Trochę miłości, zrozumienia,
szczyptę zainteresowania...
Czy chcę zbyt wiele?
Po raz kolejny sama ze swymi problemami,
wyśmiana....
niedoceniana...
Smutek znowu zawitał w sercu,
łez zabrakło,
zbyt wiele juz wylanych.
Zamykam przed ludźmi marzeń swoich
swiat.
Nie przekroczy progu mego życia już nikt.
Komentarze (2)
Wiersz bardzo smutny... Zawsze trzeba wierzyć i nie
warto zamykać się przed innymi... Tak naprawdę wiele
zależy od nas i naszego podejścia. Pozdrawiam:)
Więcej uśmiechu ,głowa do góry,nigdy się
nie poddawaj,zobaczysz będzie dobrze.
Pozdrawiam.