Kończąca się opowieść

Dość długo trwała ta przedziwna historia,
Wiele zim mroźnych i wiosen zielonych.
I nagle się kończy pewnego dnia,
Choć wiele zdań jest niedokończonych.

I kilka wniosków samych się nasuwa,
Żal i ból schowane do kieszeni,
I tak powrócą pewnego dnia,
Już zawsze będziemy przez nie trapieni.

I nie ma powrotu, bo droga zbyt długa,
Pozostało nam tylko żałować,
Że ból skrywany nam myśli zatruwał.
I zabrakło sił by znowu spróbować.

Tak strasznie szkoda mi mój ukochany,
Żeś nie chciał wiedzieć co czuję.
Lecz koniec dni we łzach zalanych,
Bo bardzo kochałam i tego nie żałuję.

Trudno jednak się z tym pogodzić,
Kiedy sen się ziści.
Że tak szybko może się przerodzić,
Ze strumienia miłości, w rzekę nienawiści.

autor

Paulaa91

Napisany: 2011-04-21 Dodano: 2011-04-22 00:58:46

Ten wiersz przeczytano 606 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie