KONIE

"Gruby" koń czyli zimnokrwisty,a ten na wyścigi
gorącokrwisty.Tak,my ludzie niewiele różnimy się od
zwierząt.wszak, pochodzimy od nich,od tego nie
uciekniemy.Pozdrawiam@

"Kochaj bliźniego jak siebie samego", gdyby tak
wszyscy o tym pamiętali, świat byłby lepszy napewno.
Piękny wiersz, pisz, pisz, pisz...

Szacunek do samego siebie...
Niekiedy nawet o tym zapominamy...

Tak jak te koniki piękne i cudowne mhmmmmmmmm tylko
tak jak autorka nam przypomina że zapomnieliśmy o tym
co jest tak naprawdę bardzo ważne i szczególne
...skarbie dziękuję i pozdrawiam serdecznie:)

Bardzo lubię konie, są to wyjątkowe zwierzęta. Tym
bardziej właśnie było mi miło przeczytać To co o nich
napisałaś. Pozdrawiam:)

To nie nowina, że od szacunku do siebie (czyt.
egoizmu) wszystko się zaczyna. A miłość do bliźniego
dodatkiem do niego.

faktycznie pędzimy, nie oglądając się za siebie

Ja jestem tym zmęczonym koniem o siwej
grzywie...refleksja w twoim wierszu powoduje aby
pomyśleć przez chwilę o samym sobie...

Ciekawy wiersz z pięknym przesłaniem, skłania do
zadumy, pozdrawiam :)

ciekawa myśl... chociaż z drugiej strony, koń
najpiekniej wygląda właśnie w galopie, więc może ten
galop nie jest taki do końca zły ;-) ("mięśnia" chyba
raczej "mięśnie") pozdrawiam serdecznie :-)

Możemy wiele stracić jedno co cenmy to obecność
drugiej osoby...spieszmy sie kochać ludzi bo tak
szybko odchodza...pozdrawiam

Cudowna autorko wiersza, jest coś wyjątkowego- źrebie,
to najpiękniejsze na świecie zwierze. W pogoni za
wszystkim co nas w życiu otacza, trudno jest znaleźć
chwilę by spojrzeć w niebo na gołębia który nad Tobą
krąg zatacza. To tylko chwil parę, by popatrzeć w
niebo lub na frywolność źrebaka, oczy ukoisz.
rzeczywistość wtedy już inna nie byle jaka.
Zamieniam się w ptaka, niosę w dziobie liścik tobie.
Tam przeczytasz,że wiersz mi się podoba, z jednym
małym ale, mnie tylko dotyczącym ,gdy się przeżyło
trzy czwarte wieku, jam już do kariery niechcący.
Czy warto pruć do przodu i za sobą zostawiać tylko
zgliszcza - tam gdzie się pruje, nigdy nie zaznasz
szczęscia.
Nie prujmy tam gdzie szczęścia nie ma, ono jest w
zasięgu dłoni,jest uśmiech na co dzień,gest kwiatka w
ręce,czy trzeba nam cokolwiek więcej
Pozdrawiam Ciebie mając kwiat w dłoni. dołączam go
wiersza - to kwiat czerwonej piwonii