Krzyk
Wokół pełno ludzi,
Wszyscy patrzą i słuchają.
Mą wątpliwość jednak budzi
Fakt, że coś tu dostrzegają.
Stoję i biję się z myślami,
Jedne mnie śmieszą,
Inne zalewają łzami.
Z myśli rodzi się krzyk,
Którego oni nie słyszą,
Nadal wpatrzeni w szyby
Kontentują się ciszą.
Zaślepieni egoiści aż boli,
Niczego nie widzą prócz
Nosów swoich,
Trzymają się swej roli.
autor
Rafal84
Dodano: 2017-03-06 21:31:09
Ten wiersz przeczytano 482 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
aj/chyba coś się z końcówką poplątało komuś/bo miało
być pieniądze ktoś wiział/ hahahaha
coraz ciekawiej się robi w:):)
jak to krzyk
zawsze jest
kiedy głosy słyszysz
a ciebie NIKt nie słyszy
kiedy krzyczysz ja żyję
a ktoś mówi
tutaj już już ratunku nie ma
tak w życiu nie ma nic gorszego
jak za życia pochowanie
czy też Nazwisk pomylenia
w leczeniu gdzie kiedyś
jeszcze za niby uzdrowienie
sigdzie ludzie w ludzkich językach
porozumieć się nie mogąniądze brało,dzisiaj zmienia
miejsce pracy w:)
niestety- tacy jesteśmy (zazwyczaj)
Prawdziwy i dobry wiersz.Pozdrawiam:)
Super wiersz, super też, że znów tutaj jesteś.
świetny prawdziwy do bólu wiersz Pozdrawiam:))
Końcówka powala jest prawdziwa do bólu
Zpodrawiam serdecznie
Zdążyłam jeszcze przed skasowaniem konta :-) pisz :-)
chętnie poczytam z ukrycia :-)
"Zaslepieni egoisci, az boli", to co napisales, jest
bardzo prawdziwe, na dzisiejsze czasy, okresleniem.
Podoba sie wiersz, dobry temat, wiersza.
Pozdrawiam.
Dziękuję, dawno nic nie napisałem, czasem jeszcze
myśli przychodzą do głowy:)
Bardzo dobry wiersz pozdrawiam
zapatrzeni w siebie, zasluchani w siebie nie widza co
sie wokol dzieje, zamknieci na swiat w swoich
klatkach...
podoba mi sie bardzo, pozdrawiam:)