koniec miłości
myśl rozbiegana w ugorze grzęźnie
samotność skrada się pod prόg
blisko
piękne kwiaty nurzane w purpurze
wrzucono wczoraj na miejskie śmietnisko
powiało chłodem z kosmicznej pustki
promienie splotły długie spirale
a jedną smutną samotną duszę
los dziś ustawił na piedestale
życie zastygło w niemym bezruchu
blaskiem ekranu pokόj rozbłyska
pόł pełna szklanka zimnej herbaty
niemoc i pustka kręgi zaciska
.
Komentarze (5)
Ladne metafory obrazujace posepny klimat wiersza i
tylko szkoda ,ze tym chlodem powialo i nie ma nadzieji
na jakis cieplejszy wietr.
Smutny koniec miłości, "pustka kręgi zaciska" i
"niemoc", której nic nie chce zmienić. Ładnie...
Bardzo smutny i pesymistyczny wiersz ale doskonale
oddaje ten nastroj.
Ładnie napisany wiersz o skończonej miłości. Czerwone
kwiaty jej symbol też w śmietnisku. Dusza samotna,
chłód jej wieje - ładna metafora. Ale czas leczy rany.
Bardzo smutny wiersz-niemoc, pustka...samotnej duszy
ale ja to rozumiem:((