Koniec Świata
Czy to tak trudno być człowiekiem?
Zamarła krew w zegarach żył
ustał oddech pulsującego wulkanu
ludzie to już tylko marionetki
teatru jednego widza
świat chyli się ku upadkowi
Upadły z brzdękiem srebrniki
wykrochmalonego Judasza
z hukiem pękły tablice
współczesnego "boskiego" prawa
ku upadkowi chyli się świat
Ucichły karabiny wojen słusznej sprawy
wolności! sprawiedliwości!
świat chyli się ku upadkowi?
Zamgliło się szaroanielsko
Aniołom obcy nacjonalizm
Aniołom obca nienawiść
Aniołom nieobcy smutek
Aniołom nieobca szarość
Zamgliło się szaroanielsko
Tam w kącie klęczał człowiek
który pozostał człowiekiem
kochał płakał modlił się o chleb o
deszcz
Człowiek ten był tylko człowiekiem
wśród miliardów ciał
dlatego klęczał ze spuszczonym wzrokiem
Świat chylił się już ku upadkowi ...
Czy my jesteśmy ludźmi?
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.