Koniec uczucia
Raz za razem spada grom
A ja tak mocno kocham ją!
„Już nikt mnie dziś nie
rozumie”
Powtarzasz to, choć oboje
Wiemy, że me serce jest Twoje
Czy ono zrozumieć Cię nie umie?
Pchnij mnie proszę raz ostatni
Zdobądź się na ten gest bratni
A tak czas nam upływał mile
Głupcem byłem Ci wyznając
Żem płochliwy jak zając
Teraz ranisz mnie, co chwile
Stoję na krawędzi urwiska
Pchnij mnie! Zrób to proszę z bliska
Każde słowo Ci wyszeptane
Było sensem życia mego
Ty wracaj do swego ukochanego!
O mnie wspomnienia winny być zapomniane
Miej odwagę skrócić me cierpienie
Lecz Cię niema! To już zapomnienie?
Tyle łez wylanych samotnie
Bez wahania Ci oddanych
Słów pięknych i zakochanych
Zniszczonych tak sromotnie…
każdy ma takie chwile w życiu...mnie one dopadły właśnie dziś...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.