Koronny świadek / 21
O księżycu, powierniku tęsknych
westchnień,
chłodnym światłem emanujesz dookoła.
- Czy widziałeś nowe wersy ich
rozbestwień?
Moja dusza jest zraniona, łka i woła...
Do wszechświata też wysyłam dziś
intencje,
prosząc byty, chcę wolności,
przebudzenia.
Ty, tam w górze, pewnie bliższe masz
koneksje,
spraw, bym znowu odnalazła sens
istnienia.
Ciebie gwiazdy wysłuchają w
rozświetleniu,
gdyż wskazujesz im kierunek po kosmosie.
Rozchyl chmury, racz mnie dostrzec, w swym
skupieniu,
daj mi światło, z którym dalej będę
kroczyć.
Komentarze (68)
Świetny wiersz, dużo magii u Ciebie :)
„Wersy rozbestwień”. Świetna metafora. :)
Wpływ księżyca na ludzkie istoty jest udowodniony.
Dobry pomysł, aby zwrócić się do niego w wierszu, gdy
człowiek doznaje bolesnego zawodu miłosnego.
Utwór podoba mi się.
Pozdrawiam.
Emocjonalny...
Panowie - serdecznie dziękuję :)
Urocza liryka i puenta " daj mi światło, z którym
dalej będę kroczyć"- bezcenne, pozdrawiam ciepło.
Piękny wiersz. :-)
Miłego dnia życzę
Promyczku, dziękuję. Ty taka Liryczna Dziewczyna
jesteś, a u mnie cienko z ta liryką. Jak kiedyś
będziesz chciała na kogoś wybuchnąć, to przyjdź do
mnie i ja Ci wierszyk skroję. :)
Pozdrawiam :)
Witaj Eleno.
Piękna Liryka, taka, jaką lubię.
Pozdrawiam i życzę miłego wieczoru.:)
Jasne Eleno, pisanie, to bardzo wdzięczna zabawa,
zatem...do zabawy! ...ha,ha,ha..:)
Dorotko, pomyślę nad Twoją propozycją. Już kilka razy
go poprawiałam. :) Eee tam, wiesz, to Bej, ale
czytałam tutaj takie wiersze, że ja bym nie dała rady.
A może bym i dała, ale jestem zbyt wygodna, żeby aż na
tyle pójść. Najczęściej za bardzo dobrymi wierszami
idą Ogromne Doświadczenia. Wiadomo Talent też, ale
głównie to Moc odczuwania i że tak powiem, pełzania po
podłodze i lizania jej.
Ale można się pobawić w wierszowanie, ja jestem
głównie satyryczna i bardziej stawiam na puentę z
przytupem, niż na lirykę.
Pozdrawiam :)
Masz najlepszego świadka. W trzeciej zwrotce proponuję
"Ciebie gwiazdy wysłuchają w rozświetleniu,bo
wskazujesz im kierunek po kosmosie" ...tak mi się
czyta, ale Ty tutaj rządzisz. Cudny wiersz :)
* pozdrawiam ciepło.
Piękny świadek, wiersz i puenta bezcenna - daj mi
światło, z którym dalej będę kroczyć.
Świadek to ten srebrniak, koronny.
hmm ale miłość jest i będzie.
Pozdrawiam
;)