Korporacja

Witam pana na poziomie

Więc się zacznie prostym gestem

By zbliżyły się dwie dłonie
Dialog biedny, dał po słowie

W tobie zaszczyt silnie płonie
Z drugiej strony,

Wszystko, koniec.

Pracuj, pracuj
Bo wyplata w końcu czeka
Po dniu piątym jest dziesiąty
Bliżej końca, dni jak rzeka
Ciągną, dłużą się bez końca.

Aż się zjawił dzień zasługi
Wyczekany, lecz niedługi
Skromny, cichy,
Mało mówi

Pocieszyciel rzeszy ludzi.

Z tych nad tobą, wpływ doraźny
Słodkie słowa do mniej ważnych
Poczęstują luźną plotką
By napięcie mogło rosnąć.

Twe starania by być większym
Wsadzić możesz z drugiej strony
Każdy lepszy od najlepszych
Dla nich jesteś zastąpiony.

Ciężko strawić im krytykę
Swej persony strzegą twardo
By się bronić będą krzyczeć
Choć kierował byś się prawdą.

Kto jest gorszy?

Ten co karmi swą opinią
I wyraża swoje zdanie
Że mu wszystko już obrzydło
Czy to właśnie ten jest draniem?

Czy to może ten co słyszy
Po kryjomu rejestruje
Różne słowa w jego ciszy

W twą prywatność mocno pluje.

Nie pasuje ci to żegnam
W twoim miejscu setki stoją

W chwili godność jest tak biedna
A zwątpienia górę biorą.

Zaufanie przekłamane
Szacowała myśl twą wartość
Bo zbyt łatwo dałeś wiarę

W sumie dałeś ją za darmo.

Zdrowie twe wliczają w straty
Twa depresja jest jak odpad
Choćby źródło tkwiło w pracy
To im wszystko przecież można.

Wpierw pieniądze,

Władza potem

Człowiek się poddaje temu
Ciemność ma cię za idiotę

Bez pokusy jest niewielu .

Ponoć śmieją się z mądrości Boga
Bo nam każe siebie słuchać
Twierdzą że raz wszystkich kocha
A po chwili w piekło rzuca.

Lecz wyobraź sobie człowiek
W każdej duszy jest odpowiedź.

autor

wasky

Napisany: 2019-04-18 Dodano: 2019-04-18 06:12:40

Ten wiersz przeczytano 4113 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Praca

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie