Krocząc ścieżką zmarłych.

Smutek, żal, cierpienie...
Człowiek bez nich to tylko marzenie.
Żyjemy i umieramy...
W ciemnościach szukając...
...Czego?! Spojrzenia smętnego! Czając się na cmentarnej polanie, Myśląc, czując, widząc,
Ciemności, mroki świata,
Oddalając się od życia kata.
Ma dusza błagając o przebaczenie, Najbardziej pragnie iść do ciebie. Krocząc ścieżką zmarłych,
Napotkać można tylko śmierć.
Iż mrok i ciemność,
To me przeznaczenie...

Dla pewnej osoby która sądzi że jestem szcześliwy z moim życiem...

autor

Aundae

Napisany: 2006-09-21 Dodano: 2006-09-24 01:24:54

Ten wiersz przeczytano 636 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Toniczny Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie