Krwawe dzieciństwo
Mamo powiedz, co się stało?
Czemu strzały słyszę w lato?
Czemu widzę dom zburzony?
A gdzieś obok lej po bombie.
Gdzie jest Tato?
Gdzie on poszedł?
Mamo powiedz…
Błagam…
Proszę…
Czemu milczysz?
Czemu szlochasz?
Kim są ludzie w samochodach?
Co tam mają?
Nie… nie wierzę!
Uciekamy? Po co?!
Gdzie, że?!
Mamo…
Mamo!?
Czemu padłaś?
Wstań natychmiast!
Skąd ta plama?
Tutaj…
Krwista…
Wrocław 30.08.2008 r.
autor
Mirek Ramius
Dodano: 2008-09-01 05:40:02
Ten wiersz przeczytano 627 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Dzieciństwo i wojna... Świetny w swojej ekspresji.
Przyznaję, że aż ciarki mi na plecach wyszly.