Kryształ

Jestem neutralny jak kryształ,
nic nie biorę, nie daję zwątpienia.
Stoję na twojej półce wśród zabytków,
nierzucając najmniejszego cienia.

Nie jestem zimny jak lód,
ani gorący jak ognie cielesne.
Mówisz, że nie posiadam uczuć,
a przecież z kamienia nie jestem.

Może nie jestem szlachetny,
jednak mam silną strukturę.
Gdy chcesz skraść mnie kawałek,
cały w proch się rozsypuję.

Mam jedną zaletę poważną,
której każdy chce poszukiwać.
Pozwalam ludziom patrzeć perspektywą,
na wszystko co raczy ich powstrzymywać.

Daję nowy obraz świata zwykłego,
który szarzeje z dnia na dzień.
Nie daję mu barw bo sam ich nie mam,
za to mu wręczam spełnienie marzeń.

Mam ostre kanty od zawsze,
na które nie mam żadnego wpływu.
Gdy ranię bliskie mi osoby,
nie mogę znieść duszy rozrywu.

autor

kryształ

Napisany: 2013-10-19 Dodano: 2014-02-06 22:18:57

Ten wiersz przeczytano 1488 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Nieregularny Klimat Refleksyjny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie