Krzyk w mroku

Proszę o interpretację i recenzje tego wiersza.

W czarnym otchłani, gdzie groza się kłębi,
W krainie mroków, gdzie duszę mą dręczy,
Tam spotkałem ją, strzęp mojej zguby,
Bezlitosną władczynię żałobnej nocy.

O, słodka męka, pieśń rozpaczy i trwogi,
W oczach jej płonął żądz niespełnionych,
Lecz moje serce, jak kamień zimny i pusty,
Nie umiało wypowiedzieć słów do niej skierowanych.

W zamczysku samotności, Ciemna Pani panuje,
Jej niewolnik jestem, duszą osaczony,
Wyznałem miłość, a odpowiedź była zniewaga,
Roztrzaskało się serce, w duszy ogniem pustynnym spłonąłem.

W cierpieniu tonę, w mroku żałobnym tkwię,
Melancholijne wiersze snuję, pieśnią rozplątuję,
Utracone marzenia, mroczne sekrety przenikają,
W sonetach rozpaczliwych me cierpienie się wiąże.

Na rozdrożach losów, błąkam się tęsknotą ukryty,
Niewinne dziecko, przeklęte przeszłością,
Jedno spojrzenie nie przyniosło radości,
Miłość, jak w próżni, umarła, beznadziejność poświęconą.

Milczałem, przerażeniem ogarnięty,
Lata skrywania, serce w klatce zaklęte,
W zamczysku samotności, cierpienie mnie zdeformowało,
Ciemna Pani, moja królowa, duszę oddałem w żałobie.

Wyznałem miłość, a odpowiedź była ciemna,
Roztrzaskało się serce, jak lód w zimowy dzień,
Miłość utracona, jedynie ból pozostał,
Ona szczęśliwa z innym, a ja samotny i zraniony.

Wciąż tonę w cierpieniu, beznadziei ogarnięty,
Refleksje mroczne, echo melancholijne,
Zrozpaczony kochanek, z nadzieją w oczach zgubiony,
Samotność duszę moją w żelazne kajdany splata.

Tak to mój krzyk, w mroku zapomnienia zagubiony,
Niech ciernie i cień będą moimi towarzyszami,
Bo nie ma nadziei w tej historii mego losu,
Gdzie miłość zgasła, a serce tonie w wiecznych mrocznych czeluściach.

autor

Ozzy Perpurl

Napisany: 2023-06-13 Dodano: 2023-06-13 21:26:26

Ten wiersz przeczytano 528 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Obrazkowy Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie