Książę ciemności
We śnie przychodzisz
Świtem - zapominasz
Książę ciemności
Przynosisz z sobą smutek,
Smutek i zadumę
Pełnię czułości
Nie odchodź jeszcze
Tajemna zjawo
- zbyt wcześnie -
dopóki mego życia do końca
Nie prześnię
autor
Zabłąkana Krakowianka
Dodano: 2022-02-08 12:46:35
Ten wiersz przeczytano 1721 razy
Oddanych głosów: 30
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (37)
Suzzi, bardzo dziękuję! Wszystkiego dobrego.
Piękne sny zatrzymac pragniemy jak najlduzej..Wiersz
marzycielsko uroczy
Wiersz subtelny a ostatnie wersy jak klamra ciekawie
domykają całość.
Pozdrawiam uśmiechem Grażynko.
Babciu Teresko, valanthil, Fatamorgano7, WolnyDuchu,
Jastrzu, skraczku, Anonimowy Czytelniku, Sisy89,
aTOmashu, Krzemanko, Sotku, Montibus - serdecznie
dziękuję Wam za tak liczny odzew. Pozdrawiam ciepło i
życzę wszystkim cudownej środy.
Marzycielsko, magicznie i pięknie.
Pozdrawiam.
Rozbudzający wyobraźnię przekaz. Skłaniasz czytelnika
do refleksji nad istotą naszego życia i miłością.
Pozdrawiam
Marek
Ładnie o sennych marzeniach. Co myślisz Zabłąkana
Krakowianko o zamianie "jeszcze" na "- proszę,"?
Miłego dnia:)
Bardzo piekny wiersz...
Piękny :)
dobry wiersz
Czyżby sen?
podoba mi się ten wiersz, pozdrawiam :)
Ta ósemka to z pośpiechu. Miało być - oczywiście Mi
"się czyta".
Troszkę się pomądrzę. Może by jednak "uregularnić" ten
wiersz. M8i "się czyta":
We śnie przychodzisz, świtem - zapomnisz
Książę ciemności.
Niesiesz ze sobą smutek, zadumę
Pełnię czułości.
Nie odchodź jeszcze tajemna zjawo!
- Jeszcze zbyt wcześnie.
Zostań, dopóki swojego życia
Całkiem nie prześnię.
książę ciemności to mi się z jakimś władcą piekieł
kojarzy, jak mam być szczera Grażynko, ale klimat
fajny, to fakt, a puenta wymowna.
Pozdrawiam, życząc dobrego wieczoru:)
Podoba mi się klimat wiersza.
Pozdrawiam serdecznie :)