Kto kocha - ten żyje
Żal co się zjawił wraz z twoim
odejściem,
z dala mnie trzymał od życiowych uciech,
a ledwie ducha opuściło szczęście,
zjawił się smutek.
Miłość wygasił lęk przed samotnością,
tęsknota serce brała we władanie,
świadomość życia traciła swą ostrość,
cierpiała pamięć.
Wczoraj nie może być strawą dla ducha,
uczucia rodzą się na tu i teraz,
więc w mowę serca potrzeba się wsłuchać,
ona jest szczera.
Tylko kochając, łowię z życia radość,
choć strach próbuje robić "z igły -
widły",
człowiek zawodzi, istotą jest słabą,
a miłość - nigdy.
Komentarze (60)
Ładnie napisana refleksja "człowiek zawodzi...
a miłość - nigdy" - o tak :)
Pięknie, prawdziwa miłość nie zawodzi...
Jak pięknie, bardzo ładnie
Pozdrawiam karacie:)
kto kocha ten żyje - szczera prawda
Masz rację, dobrze to ująłeś, kto kocha ten żyje:)
Pozdrawiam:)
Dzięki za wiersz - drogowskaz:)
Tak karacie, miłość nigdy. Zachwycona wierszem -
pozdrawiam-:)
Kochając- nigdy nie umierasz, żyjesz w potomnych, w
wierszach i wspomnieniach.W Twoim wierszu dusza gra, a
miłość żyje.
Pięknie, bo miłość jest motorem życia nigdy nie gaśnie
i ciągle zachwyca. Pozdrawiam:)
Uwielbiam te karatowe wiersze.
Pozdrawiam:)
Pięknie . Kto żyje ten kocha i odwrotnie. Ładnie
napisany wiersz. Pozdrawiam.
masz rację- miłość jest siłą napędową życia.
Toż kochanie na to wpływa,
że nie skąpisz sobie piwa!
Tak refleksja nasunęła się mnie mój panie. Taka na
wesoło;))))))
Kto kocha ten zyje a ja nie kocham to .... piwo
pije.;))))))))
Witaj.....Piękny wiersz o równie pięknym uczuciu,
jakim jest miłość. Pozdrawiam Cię serdecznie i życzę,
miłego reszty dnia. Dziękuję, za sympatyczne
komentarze:)