Kto kogo...
inspiracją tego wiersza jest numer013
Kiedy jesteś tu
mówisz że kochasz
chowasz się w cieniu
zakrywasz wciąż twarz tęsknotą
wielkim bólem
masz odrętwienie ciała
krzyk rozdziera duszę
na tysiące małych kawałków
na dnie serca leżą ukryte
pragnienia wspomnienia
jesteś nieszczęśliwy
naiwny i oszukany
lecz to ty tak naprawdę
rozdawałeś karty
budowałeś z nich domek
tak kruchy jak twa
zakłamana miłość
pora spojrzeć w lustro
i zadać sobie pytanie
kto kogo porzucił
kto się z kim bawił
magnetyczna igła
w twoim kompasie
uczuć jest zepsuta
i nigdy nie znajdziesz
przystani z napisem miłość
ja zachowam pamięć
o niespełnionej miłości
jaką miałeś mi dać
Komentarze (44)
Bywa różnie, bywa i tak, ważne, by kochać i
szanować mimo wszystko
Niespełniona miłość przez to życie staje się bardzo
smutne
Pozdrawiam Irysku:)
Kto kogo ...
ja ciebie kocham ..
domek z kart zawsze runie ..
stworzyłaś kawał epody -
widocznie miałaś powody
na temat niespełnienia
miłosnej przygody..
Sugestywnie, zyciowo .
Pozdrawiam:)
zachowasz pamięć, może nadzieję na odgrzaną miłość...
wygląda że już po ale ... +++
Bardzo ładnie. Pozdrawiam :)
ślicznie i romantycznie
zostawiam punkt
tylko popraw na ,, nieszczęśliwy,, bo się zmienił sens
ja też "zachowam pamięć
o niespełnionej miłości"...
gorzko ale i z przekonaniem o słuszności własnego
wyboru.
Na kruchym fundamencie, kruchy domek.
Miłego dnia, Irisku
"jesteś nie szczęśliwy"
nieszczęśliwy
Tak sugestywnie napisałaś ,że coś we mnie krzyczy
"nie" - trzeba z tym coś zrobića może wybaczyć a może
i peelka coś w sobie znajdzie i powie pierwsza
przepraszam...
Pozdrawiam Iris i sorry ,że nie odwiedzałam chwilę -
nie było mnie w zasięgu
Niektórzy nie szanują tego uczucia niestety.
Irisku
zawsze z przyjemnością
tak!
Miłego dnia!