Ktoś stłukł mój świat

Już dosyć długo nie dodawałam moich brachykolonów a trochę się ich już uzbierało :)

Ktoś stłukł mój świat


Już nie ma nas, gdzieś znikł nasz czas,
jak zew dwóch serc i psalm dwóch dusz.
To nie ten walc gra nam dziś wiatr
i nie ta myśl i nie ten sen...

Dziś nie ma nas - znikł czar, jak film,
jak wiatr z mych łąk, jak kwiat z mych rąk.
Jak sen w złą noc, jak pył z mych dróg,
prysł w dal i znikł, jak kadr i slajd.

Nie dla nas maj, woń bzów i róż.
Nie dla nas świerszcz gra dziś sto tang.
Gdzieś znikł ten czar, co wciąż nas wiódł
do wrót, gdzie raj... wśród słońc i gwiazd.

Dziś żal i ból gra nam do snu,
bo ty i ja - jak biel i czerń,
jak noc bez gwiazd i dzień bez tęcz
i brak mi słów - jest we mnie żal.

Żal mi tych dni co skradł nam los,
żal mi tych słów co skradł nam wiatr,
ach, jak mi żal - dziś nie ten świat,
bo wciąż mi brak twych ust i rąk

i brak mi dni wśród słońc i tęcz.
Nie dla mnie dziś wiatr gra wśród łąk
i nie wie nikt czemu ten fałsz
wkradł się jak wąż do dusz i serc.

Gdzie mam dziś biec, jak tkać swą myśl,
by znikł ten żal i ból co łka.
Wśród rzęs wciąż łzy, jak grad jak deszcz
dziś nie mam nic prócz łez i skarg.

Ach jak mi żal - ktoś stłukł mój świat...
jak dzban w zły dzień - już nie mam nic.



Ty-y. dn : 18.03.2021 r.


/wanda w./

autor

wandaw

Napisany: 2021-03-18 Dodano: 2021-05-14 20:03:16

Ten wiersz przeczytano 1948 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Sylabiczny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie