Kukła
Chciałabym stwierdzić z przekonaniem
- od dziś w tej sztuce grać przestanę
i honorowo zejść z estrady,
lecz boję się, że nie dam rady.
Bo kiedy jesteś marionetką,
to nie wyplączesz się tak prędko
ze sznurów, co krępują ręce.
Zostają chęci i nic więcej.
autor
krzemanka
Dodano: 2014-03-31 11:51:36
Ten wiersz przeczytano 2333 razy
Oddanych głosów: 39
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (51)
chcieć to móc, krzemanko:))
przed /że/ dałabym przecinek i trzy /się/ masz po
kolei, może cuś wykombinować? pozdrawiam:)
Tak bywa, że człowiek ma dość i ma ochotę iść, ale to
nie takie proste...
Pozdrawiam i miłego popołudnia życzę.
Kliknęło się samo:(
Pozdrawiam serdecznie, uśmiecham się "spętanymi"
ustami:):):)
Witaj Krzemanko:)
No to mamy teatrzyk kukiełkowy na klawiaturę i mnóstwo
rąk, które chcą i boją się równocześnie, że nie znajdą
zajęcia dla swobodnych rąk.
świetny wiersz pozdrawiam
"Zostają chęci i nic więcej"...dokladnie:)
Milego, krzemAnka:)