W kuluarach poranka
wichrowe nuty za oknem
jaśnieje widnokrąg
rozświetlają różowe smugi
w kuluarach poranka
rozsypują się słowa twoje moje
uśmiechy szepty
ty i blues wypełniasz
niezamieszkałą dotąd moja przestrzeń
wrześniowy świt
budzi we mnie tamte wspomnienie
pamiętasz jak
zatopieni w tańcu
zapomnieliśmy o całym świecie
poranek nas zastał
niechcąco
daleko zaszliśmy
ale znów nie tak daleko
by nie pamiętać -
wiele barw jeszcze
przed nami
autor
promienSlonca
Dodano: 2015-09-27 20:01:15
Ten wiersz przeczytano 2592 razy
Oddanych głosów: 55
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (68)
Witam serdecznie moich Gosci,:)
Zosiak, andrew wrc, Ole, 44tulipan (Bozenko, blednie
podpowiadasz:), tanczaca z wiatrem, oraz wojtasek W.)
Bardzo dziekuje, za komntarz, refleksje, pozdrawiam
niedzilnim u mnie popoludniem.:)
Wszystkim zycze, milego wieczoru.:)
Podoba mi się bardzo.Takie ciepłe
swspomnienia.Pozdrawiam.
Wrześniowe poranki mają również swój urok,zwłaszcza
gdy w głowie jeszcze taniec,smak ust i czułe
pieszczoty.Pozdrawiam Aniu i więcej takich poranków.
Ładne wspomnienie z optymizmem
na przyszłość Aniu,
serdeczności przesyłam:)
ładny ten wrześniwy świt
popraw sobie promyczku
nie zamieszkała
wypełniasz zagubione "ł"
nie chcąco
pozdrawiam :)
Bardzo ładnie, rozmarzony tekst:-)
Pozdrawiam promyczku:-)
Ładnie, barwnie i tanecznie brzmi również wieczorem:)
pozdrawiam niedzielnie
"taki jak dzisiaj wrzsniowy swit"
wrześniowy / uciekło e
Jak zwykle ładnie, promyczku :))