" Kwiat Pomarańczy"
„ Kwiat Pomarańczy „
Ty, jesteś nasza jedyną ostoją
Narody się o Ciebie biją
Boga się nie boją...
Jeden kwiat pomarańczy
Zakwitł na pustyni
Fatamorgana tańczy...
Tumany piaskowej -śnieżycy
Jak tarcze obronne, lśniły
Wroga oślepiały w swej nawałnicy...
Chwilę potem to ustąpiło
Ale istnień, już tam nie było
Został On, kwiat pomarańczy...
Z orszakiem aniołów otoczony
Przez nich najbardziej kochany
Niepojęty i niepokonany...
Król, na wieki - wieków oddany
Władca Wszechświata Całego
Stwórca kosmicznego tańca
Częścią nieskończoności...
Helena Grącka
Komentarze (3)
Wiersz godny uwagi. Pozdrawiam :)
intrygujący wiersz Pozdrawiam:))
Z przyjemnoscia przeczytalem pozdrawiam