Łagodna

Łagodna

kładę się jak łąka
czerwienią maków płatkami ust kuszę
rozchylona jak kwiat
pachnę letnim zapachem trawy
biel ciała lśni w szmaragdowym mchu
smak poziomek na skórze
liżesz wargami szukając słonecznych miejsc
najcieplejsze dojrzałe bierzesz w ręce
dotykając motylkami drgań
skrzydłami palców pieścisz czule
wysokie niebo zasłania obłokiem
a słońce ogarnia serca żarem
wieniec polnych kwiatów oplata nas
przytuleni aż do zmroku
tęsknimy za nocą
w pól-cieniu sennej lampy
miłosnym uściskiem złączeni
śnimy...

Kto ciebie ,,łagodna" o kolorze nieba, postawił na dróżce, gdzie wielkich nie ma.
Zaglądam w przepastne stronice, gdzie wiersze co dnia nowe na światło dzienne wychodzą, wszystkie cudowne, jak macierzanka pachnąca nocą.
Kto okrzyknął, ze tylko ci co już w śród nas nie przebywają, pisali piękne strofy, przecież czytam wiersze ,,łagodnej" a one jak w rajskim maju.
W chmurach na chwile giną z oczu ptaki, okazują się na niebie, jak boskie znaki.
Tak i wiersze ,,łagodnej" , ukazują mnie się przed oczami.
Czytam je o poranku, nim zasiądę do śniadania, one sa strawą, strawą miłosnego pojednania. W wierszach ,,Łagodnej" damy znajduje radość życia, ze wszystkimi smutkami.
Bo poezja mówi zawsze prozaicznie o prozie, upiększa ją, bo tam słowa są groźne.
Pozostanę na bocznej ścieżce poezji, będę szukał innych kartek, o znalazłem gniazdo kwiatów frezji, zerwę je dla ciebie łagodna", w podziękowaniu za piękno twojej poezji.

Autor:slonzok
Boleslaw Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2018-05-24 Dodano: 2021-05-24 02:44:40

Ten wiersz przeczytano 605 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie