Las ( krótka proza )

Stary złoty dąb ( prawie pomarańczowy), rozciągnął gałęzie z długim
westchnieniem. Wiatr delikatnie rozłożył marzycielskie liście, wyciągając je z miejsca na rzadkiej gałęzi. Mały listeczek zaczął senny taniec w upadku z korony drzewa. Pomiędzy promieniami słońca rozjaśniał taneczną scenę , jak małe promienie w zimny poranek. Wyglądało to wszystko jak balet, który rozpoczynał wczesne rozbudzenie lasu. Wkrótce promienie słońca obudzą wszystkie żyjące tam stworzenia. Ptaki zechcą przekręcić hymn pszczołom,
drzewa szeptać z wiatrem, a kwiaty rozciągną wygodnie łodygi na tle jasnego nieba. Poranny taniec zaczął już liść , wirując w dół starego pnia, na miękkiej podłodze drzewa. A drzewa tu wysokie jak wieża. szerokie jak mały dom, w którym można zamieszkać. Korzenie drzewa jak drzwi, okrągłe, zmęczone i związane , kiedy chciałeś je otworzyć. Tuż przed tymi okrągłymi drzwiami, mały liść odpoczywał w swoim subtelnym tańcu.

autor

Mirabella

Napisany: 2017-11-06 Dodano: 2017-11-06 11:42:33

Ten wiersz przeczytano 2506 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie