las wspomnień
chodzi dziewczyna po lesie
ze smutkiem w oczach
głośno wzdycha
zbiera swoje myśli
do małego koszyka
kroczy przed siebie
otulona ciszą dnia
nazbierała pełny koszyk
każdą z myśli dobrze zna
doszła aż na skraj
wyścielony wspomnieniami
zerwała kwiat paproci
owinięty marzeniami
zabrała go do domu
by radość nie znikła
położyła na szafce
obok małego koszyka
autor
niezapominajka-87
Dodano: 2016-03-30 22:50:13
Ten wiersz przeczytano 586 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
molica - jesteś wszędzie :) :) dziękuję za miły
komentarz :)
Tu też - ja.
Piękno prostoty - aż się prosi o jeszcze.....takie
wierszę.
Miłego dnia.
ładny obrazek, sympatyczny :-)
Niech nigdy ta radość nie znika.
jak delikatnie utkany wiersz
piękny
Oby zawsze było jak najwięcej radosnych wspomnień.
Ładny refleksyjny wiersz.
Koszyk wspomnień przyniesiony do domu ..dobrze gdy są
piękne i spełnione ..