Łaska

A teraz drodzy osadzeni,
radzę tę chwilę zapamiętać.
Jak chcecie być oswobodzeni,
czas udać się do prezydenta.

Wy nie możecie, jasna sprawa,
siedzicie przecież, tak sąd sądził.
I tu zaczyna się zabawa,
bo może sąd w ocenie zbłądził.

Najlepiej wysłać własną żonę,
postać szczególnie się nadaje.
Prezydent takich bierze stronę
i sądów sądy nie uznaje.

Wy macie wyrok, może mały,
za oknem nikt nie protestuje.
Lecz nie przynosi osąd chwały,
każdy niewinność własną czuje.

A żona zmiękczy prezydenta,
poprosi o uniewinnienie.
Bo słowo żony, to rzecz święta,
nie jakichś sądów oskarżenie.

Prezydent to jest dobry człowiek,
zmięknie mu serce, łza to sprawi.
On dobre słowo nawet powie
i skazanego ułaskawi.

11/01/2024r

autor

Grand

Napisany: 2024-01-12 Dodano: 2024-01-12 09:40:18

Ten wiersz przeczytano 452 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie