Lato nie chce odejść

Jesień wichurą wymiata
ostatnie resztki lata,
a lato wciąż się trzyma.
„Zmykaj, nadchodzi zima!”

Zazdrosna siostra jesień
paletę w ręce niesie
i już farbuje liście
szeroko, zamaszyście.

A lato marudzi, zwleka,
lato na zimę czeka,
trzyma liście na drzewach,
ptakami w lesie śpiewa.

A lato rozmarzone
chce zimę wziąć za żonę,
srebrzystobiałą panią,
i czeka właśnie na nią.

Sypnęła jesień śniegiem
i zmyka lato biegiem.
I mówi: „Po namyśle,
to chyba list jej wyślę

i wiosnę poprosimy,
niech nie pogania zimy,
a ja przyspieszę kroku,
spotkam ją w nowym roku.”

Jesień kiwnęła głową
„Co roku tak na nowo.
Jak trochę chłodu czuje,
to zaraz rezygnuje.”

Dmuchnęła wiatrem, deszczem
świat pokropiła jeszcze,
śpieszy się, trudzi srodze.
A zima? Zima w drodze...

autor

sosna

Dodano: 2009-09-19 00:01:56

Ten wiersz przeczytano 1428 razy

Oddanych głosów: 30

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Konkurs

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie