[lecz wstań i powiedz]
kim jesteśmy?
Lecz wstań i powiedz
Kim naprawdę jest człowiek
Jeśli nie garstką myśli samotnych
I nie bukietem chwil życia ulotnych
W strumieniu skąpanych nadzieją
perlistą,
Tak obłudną, a zarazem tak czystą,
A każdy jego ból i trwoga
To kolejna zmarszczka na twarzy Boga.
A każde wyrządzone zło i grzech,
Budzi w piekle szatana śmiech.
Kimże jest człowiek?
To twór spędzający Bogu sen z powiek.
To śmiech i płacz.
To radość i smutek.
To pozostawiony na ziemi sam sobie
wyrzutek.
dokąd idziemy?
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.