W lesie
Wśród leśnego uroczyska
Gdzie się cisza miesza z szumem
Piękno urok swój odciska
Czułe serce to zrozumie
Tu sowa zahuka czasem
Tam dzięcioł w drzewo zastuka
W dal się echo niesie lasem
I kukułka wdzięcznie kuka
Serce czuje spokój błogi
W głowie się z zachwytu kręci
Wąska smuga leśnej drogi
Iść i iść bez końca nęci
Idziesz cieniem otulony
Zasłuchany w leśne dziwy
Słońce świeci w drzew korony
I góruje buk sędziwy
W uszach ci dzwoneczki dzwonią
Co w poszyciu leśnym rosną
Przesycony boska wonią
Zapatrzony w dal radosną
Błogie szczęście opromienia
Lekkość ducha cię unosi
Bicie serca wśród milczenia
Jeszcze... jeszcze... jeszcze prosi
Komentarze (19)
Bardzo ładny . "Powiewa " taką naturą i ciepłem . : )
Ach , jak ladnie opisalas spacer lesnymi drozkami ,
zgrabny wiersz i taki obrazowy.
Dobre sobie, potrafiłaś lwa wyrwać w plener :-).
Bardzo podoba mi się nastrój namalowany w wierszu.
Pięknie po prostu, malowniczo i romantycznie,
natura zachwyca, czasami zwyczajny spacer po lesie
potrafi zaczarować, mnie zaczarował ten wiersz.