LEŚNA BALLADA II

Gdzieś w ostępach dzikie stado,
piszczą wilczki wygłodniałe
powstał tumult pośród wader
czym wykarmić swoje małe.


Więc polują na zająca,
który ukrył się w gęstwinie
widzą uszy wystające
suta uczta ich nie minie.


Nie wiedziały tylko wilki,
że zajączek nie jest głupi
zrobił kroków ledwie kilka
i przed nimi zdążył uciec.


Zaczaiły się na jeża,
żeby zdobycz szybko ująć
teraz mają rany świeże
łapy cięgiem wylizują.


Zawiedzione polowaniem
zawracają w głębię lasu
i na szczęście właśnie dla nich
w lesie się sarenka pasie.


Nagle w gąszczu zaszumiało
to borsucza jest rodzina,
wyszła na spacerek śmiało
a za nimi drepcze ślimak.


A na słońcu coś się błyszczy
leży cicho na polanie,
ciepłe żmii legowisko
tylko proszę nie wejdź na nią.


Tam pod brzozą nora lisia
świecą liska chytre oczy,
obserwuje ruchy misia
jakby miś go zauroczył.


Nasz niedźwiadek baraszkuje
i pod noskiem sobie mruczy
obok niego niedźwiedź wujek
a nad lasem gęsi klucze.


Bajka się już nieco dłuży
i za chwilę wy uśniecie,
nie chcę opowieścią nużyć
wkrótce będzie też część trzecia.

autor

NERIS

Dodano: 2012-05-01 00:50:23

Ten wiersz przeczytano 1729 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie