Lew

Kolejny wierszyk z gatunku rymowanych dowcipów z dłuuugą brodą. Zapraszam do poczytania:)))

Wyszedł lew na polowanie,
skrupuły gdzieś w krzakach schował,
gdyż z chęcią coś na śniadanie
smacznego by spałaszował.

Dojrzał stado małp co w cieniu
poprawiały swe fryzury.
Skoczył marząc o jedzeniu
ale one, myk do góry.

Drzewo jedno, wokół skały
i widocznie z tej przyczyny
na gałęzi się bujały,
robiąc przy tym małpie miny.

Lew wyciągnął się pod drzewem
w chłodku kryjąc stare kości.
Upaja się ptaków śpiewem.
Nawet krzyk małp bo nie złości.

Minął dzionek, pierwsza spadła
ta na którą krzyczą Iza.
Choć niewiele miała sadła
lew ją zjadł i się oblizał.

Pozostałe jednak wiszą,
ależ straszna maskarada
przepełniona smutną ciszą,
nagle bęc i druga spada.

Potem trzecia i następne
też puściły się poręczy.
Wszystkie lew zjadł bardzo chętnie
i nic przy tym się nie zmęczył.

Morał powiem przez życzliwość,
chociaż ukrył się w czeluści.
„Trzeba tylko mieć cierpliwość,
a się każda w końcu puści.”

autor

Gminny Poeta

Napisany: 2022-07-15 Dodano: 2022-07-15 09:26:27

Ten wiersz przeczytano 1453 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie