Z liści szelestem

Całość dobrze się komponuje, jednak ostatni wers,
miast puentować utwór - zgrzyta kakofonią zmiany
rytmiki.
Gdy cały utwór przyzwyczaja odbiorcę - jak metronom -
do określonego rytmu, ostatni werset zaburza ten
porządek.

Można się "zasłuchać" w tym wierszu...kiedyś, kiedyś
może uda się zrozumieć...pięknie

i najwrażliwszą:) Pozdrawiam moją imienniczkę, mądrą i
pięknie piszącą.

Bardzo romantyczny wiersz nierymowany. Krótka forma.
Próbujesz odkryć tajemnice przyrody. Czy zainspirował
cię widok drzew w pięknych wrocławskich parkach?
Pozdrawiam serdecznie.

Co to są zwykłe skrzypy? Rozumiem, że chodzi o ziele,
używane przy chorobach nerek. Bo chyba nie o
skrzypienie. Warto dopracować warsztat. Sama
wrażliwość to już coś, to potencjał, ale warto
pracować nad warsztatem. Pozdr.

szelest liści jest wspałanią nutą :)

"Lubię słuchać drzew.
W ich szumie jest śpiew" często słuchałam swojej
brzozy, działała jak balsam na moje smutki. Dziś
bardzo mi jej brakuje, wiersz obudził moje
wspomnienia. Pozdrawiam.

długo kazałaś na siebie czekać, słuchałaś drzew?

masz rację drzewa nie są nieme, szum to ich mowa,
śpiew, czasami krzyk...niestety nie zrozumiały dla
nas...ładny wiersz...pozdrawiam

każde drzewo ma inną mowę :)

drzewa to my .....Jesteś mądra kobieta...

ja również uwielbiam szum drzew...taki
nostalgiczny...kryjący w sobie coś wspaniałego...ale
tylko drzewa wiedzą co tli w ich szumie ;)

Kobieta wsłuchana w szum drzew - nastrojowo i bardzo
romantycznie.

Drzewa mają swoją mowę, natrudniej jednak wysłuchać
drugiego człowieka. To wielka umiejętność , większa
niż mówienie, niż rozumienie szeptów liści.

Obcując z przyrodą możemy dowiedzieć się więcej o
sobie. Wiersz ma bardzo poprawnie rozłożone akcenty w
wersach; króciutki a urokliwy. Podoba się.:))