List 2
Piszę do Ciebie, wielki przewodniku,
Który prowadzisz po bezkresach świata,
Byś znów wytyczył dla odkrywców szlaki,
Nie po omacku wiódł pod topór kata.
Prometeuszu, który kochasz żywych,
Podaj nam ogień, znów Cię ludzie proszą!
Niech się zapalą horyzonty iskrą,
Niech płoną gęstą, rozpaloną rosą.
Piszę do Ciebie, myślicielu prawy,
Wiedzę i umysł masz niedościgniony.
Zarażaj ludzi kwadratami prawdy,
Ona nie zblednie nim fałsz pokona.
Ucz nas się cieszyć prostotą, stoiku!
Złotego środka poszukaj w zaświatach.
Wśród gwiazd zgubiony na nic się nie
przyda,
A w pyle ziemi odnowi nasz zapał.
Piszę do Ciebie, przyjacielu dobra,
Mam przed oczyma twoją twarz bez rysy.
Wiem, że przytulisz każdy czyn koślawy
I że złe myśli jak zwykle wyciszysz.
Piszę, bo sądzę, że czytasz te słowa.
Że list zatrzymasz, chociaż nie
odpowiesz.
Człowiekiem jestem i dlatego wierzę,
W światło i w prawdę, w miłość i w dobro.
Komentarze (8)
Listy pisać, zwłaszcza te tradycyjne w dzisiejszych
czasach to już wielką sztuka.
Ciekawy to wiersz.
Podoba mi się w treści i formie ten apel(modlitwa).
Wypadłam z rytmu przy dwunastym i ostatnim wersie.
Czytam sobie np.
"Ona nim zblednie najpierw fałsz pokona." i
"W światło i prawdę, miłość oraz dobro." ale to nie
mój wiersz. Miłego dnia:)
Dobre przemyślenia, dobre metafory
Ostatnia zwrotka do przyszlifowania, bo
przy poincie podsumowującej prosi się lepszy rym, a
nie ni wpięć ni w dziewięć.
Oczywisty plus i powodzenia
Piękny ten list. Odpowiada, a ty nie słuchasz.
Piękny wiersz - list.
Pozdrawiam serdecznie
W świetle prawdy miłość i dobro ma twarz Boga
miłosiernego, który nigdy nie sprowadza swoje owieczki
na manowce i daje im wskazówki jak należy walczyć ze
złem.
Pozdrawiam z podobaniem :)+
Piękne listy piszesz. Z podziwem i oklaskami dla
Ciebie.
Zauroczona przekazem, pozdrawiam!