List do Przyjaciela
Drogi Przyjacielu!
Piszę list do Ciebie, bo mi Cię brakuje.
Widzisz, Przyjacielu, samotna się czuję.
Pewnie , Przyjacielu, gdybyś mógł odpisać,
To byś mnie zapytał, co też u mnie
słychać.
Wyjdę więc naprzeciw tu pytaniu twemu:
Otóż, Przyjacielu, u mnie po staremu...
Żyję tu powoli, dni nastepnych czekam.
Pytasz mnie o zdrowie?
Dziękuję-narzekam.
Intelektualnie? Może nie najgorzej,
Ale i tak sobie wymówki wciąż mnożę.
Za to towarzysko u mnie jest tragicznie,
Mimo, że na zewnątrz wyglada to
ślicznie.
Widzisz wszyscy obok są jaśni,
przejrzyści:
Przyjaźni są wtedy, gdy zwęszą korzysci.
Myślę, Przyjacielu, że tak ciągle
będzie,
Że tak było kiedyś,tak teraz jest
wszędzie.
I czuję, Mój Drogi, że tak już ma być,
Nie zmienię tych ludzi a muszę tu żyć.
A jak, Przyjacielu, tam życie Ci płynie?
Poswięcasz się pracy? A może rodzinie?
Napisz mi proszę, co słychać dobrego.
Bo przyznam się szczerze, ciekawam jest
tego.
I na tym zakończę mój list Przyjacielu.
Ma ręka autorem jest listów tak wielu...
A wszystkich tych listów Tyś jest
adresatem.
Dziś postanowiłam napisać ten zatem.
Bo może ten właśnie, ten teraz spłodzony,
Zostanie do Ciebie gdzieś doręczony?
Wiem, Przyjacielu, że znów będziesz
zwlekać.
Lecz jestem cierpliwa- potrafię
zaczekać.
Może Twej zwłoki powód jest czysty:
Że nie dochodzą do Ciebie me listy?
Drogi Przyjacielu, częściej bym pisała,
Lecz łatwiej by było, gdybym adres
miała...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.