List z emerytury

Dla mojego anioła stróża

Kiedy on przyszedł po mnie i szepnął: "chodź ze mną"
myślałam że czas bym wszystko zostawiła i zaczęła żegnać się na zawsze
Że to chwila, którą zwą ostatnią, smutną, nieubłaganie nadchodzącą
Idąc za nim wyobrażałam sobie mój nowy dom
Czy spełnią się moje marzenia o kominku i palącym się w nim ogniu w zimowe dni?
Czy za oknem rozciągać się będzie panorama miasta, w którym żyją moi ukochani?
Czy czeka mnie spotkanie z tym najwyższym, wszechwiedzącym?

Teraz już wiem że on przyszedł po mnie by dąć mi nowe życie, w którym poznaje tych z którymi zbyt wcześnie się rozstałam

On- najwyższy, wszechwiedzący jest przyjacielem dusz, a ręce jego koią ból tęsknoty
Nie ma kominku i ognia w nim nie ma, ale istnieją nadal wszystkie moje marzenia

Twarze ukochanych, was moi przyjaciele widzę codziennie
Łzami przepełnione oczy , goryczą serca
Nie płaczcie po mnie!

W nocy, w snach waszych przychodzę
Siadam na łóżku i przeglądam się
Gładzę was po policzkach, zatroskana
Czekając na znak od was, że czujecie moją obecność
Czasem ostrzegam was przed niebezpieczeństwem
Wstrzymuje chwile byście mogli pomyśleć raz jeszcze

To miasto ludzi zmęczonych życiem
Odpoczywam więc
Nie płaczcie za mną
Jestem na emeryturze

Czuje Twoją obecność.kc.

autor

ceska

Dodano: 2004-10-27 20:57:36

Ten wiersz przeczytano 501 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie