Lodowa Dama
Twoje serce zimne jak lód gdy przychodzę do
ciebie owija mnie chłód, lodowy szal niczym
żale oplata mnie.
Lodowe łzy z twych oczu spadają i o
zamarzniętą ziemię sie rozbijają.
Kaminenna twarz zerka na mnie i
przypomina mi ,ze kiedyś ten czlowiek
kochał i zył.
Dziś wielki posag z lodu bez uczuc
patrzy na świat.
Wszystko co kolo niego staje żyć
przestaje.
Czemu jej serce to dzisiaj zamarznięty
glaz.
Czemu jej piękna twarz stracila swoj
blask.
Teraz stoi na pustyni sniegow i lodow,
nie chce nikogo by byl blisko,chce byc
sama i z dala patrzeć na wszystko.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.