Łodzie

Mijają dni, miesiące, lata.
Co chwilę nowa łódź odpływa
poprzez spokojne wreszcie morze
ku Światłu, które z dali wzywa.
Was tam już cicha czeka przystań,
nas - moc tęsknoty, łez niemało.
Podążyć chcemy Waszym śladem,
ale u brzegu wiąże ciało.
Lecz pozwalamy Wam odpłynąć,
nie wstrzymujemy fal w ich biegu.
Choć Wasze łodzie znikną w dali,
spotkamy się na drugim brzegu.

Kalina Beluch

autor

kalina

Dodano: 2009-12-13 11:10:10

Ten wiersz przeczytano 753 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie